LINDA.

FLOWERPOWER

“Van jongs af aan was ik al bezig met het maken van poppenkleertjes. Mijn moeder herkende mijn talent en kocht, ondanks haar kleine budget, een Pfaff-naaimachine op afbetaling. Op mijn 21ste vertrok ik naar Parijs om daar de modewereld te ontdekken. Drie jaar later ontmoette ik mijn man Hans in Rotterdam; onze samenwerking ontstond onverwacht maar heel organisch. We bleken een superteam te zijn. Het was de flowerpowertijd en we hadden allerlei klanten uit de muziekwereld. De Golden Earring en al hun vriendinnen, de zanger van Tee Set. Famke Janssen liep haar eerste modeshow voor ons, maar ook Karel Appel kwam regelmatig in onze winkel om kleding te kopen. Net als Prinses Irene, kunstenares Marina Abramović en andere creatievelingen. Onze Puck & Hans kleding dééd echt iets voor de mensen.”

THUIS IN ZUID

“Ruim veertig jaar geleden, onze dochter Carmen was veertien, kochten we binnen vijf minuten dit huis in Amsterdam-Zuid. Toen ik het pand vanbuiten zag, met die mooie hoge deuren, wist ik meteen dat ik het wilde hebben. Zeker nadat ik binnen al die trappen op en af was gegaan, al die kamers in en uit. We hebben het hele pand gekocht – dat kon toen nog. Aanvankelijk woonden we beneden; in 1999 zijn we naar boven verhuisd. Hierboven is het veel lichter en het terras met uitzicht op het Vondelpark is echt een droom. Terwijl: in dat tuintje beneden kun je bijna niet zitten. De rest van het huis verhuur ik.”

BEETJE NONCHALANT

“Ik liep met Carmen langs de Relove Gallery aan de Amsterdamse Van Eeghenstraat waar we eigenaar Naleye Sultan Buddista tegen het lijf liepen. Carmen kent hem al jaren en stelde ons voor. Een paar dagen later kwam hij bij mij thuis langs voor een kopje thee. ‘Wat een mooie ruimte’, zei hij. ‘Maar je kunstwerken hangen wat nonchalant door het huis. Ik kan hier wel wat orde in scheppen en er een mooi designpaleis van maken.’ Naleye maakte een plan en zo is onze samenwerking ontstaan.” 

HERGEBRUIK

“Naleye is van het hergebruik. De knikkertafel is daar een voorbeeld van. Op die tafel, ooit gemaakt door Hans, hebben Naleye en ik samen knikkers geplakt. Met de hand, een voor een. Daarna goten we er een epoxylaag over. Mocht ik ’m ooit te druk vinden, dan kan er altijd nog een tafelkleed overheen.”

NIKS GEWAAGD

“De lamp boven de knikkertafel is van Marcel Wanders (Moooi), Naleye heeft hem met goud behandeld. Ik geniet er dagelijks van: de compositie en het kleurenpalet geven mij veel plezier. Voor veel mensen zou dit misschien te gewaagd zijn, maar ik heb altijd veel lef gehad – ben doortastend met beslissen. Komt vast wel goed, denk ik dan.”

BOEKENTOREN

“De horizontale boekenkast hebben we omgetoverd tot twee verticale boekentorens van bijna drie meter. Book trees noemt Naleye ze. Ze bestaan uit de kunstboeken die ik gebruikte tijdens mijn studie Kunstgeschiedenis. Naleye maakt ook kunstwerken; inmiddels hangen er hier twee schilderijen van hem in huis. Hij noemt het Intuitive Healing Art.”

OOGGETUIGEN

“Door de jaren heen hebben Hans en ik veel kunstwerken verzameld. Naleye wilde de verzamelde kunstcollectie in één lijst samenbrengen tot een uniek en groots kunstwerk. Een die nog niet eerder in een huis te zien was. En dus werd alles van de muren gehaald, gefotografeerd en gedigitaliseerd om op die manier een mooie compositie te creëren. Het geheel is ingelijst in een enorme gouden baroklijst. Onze Nederlandse lijstenmaker was niet in staat om dit te realiseren en gaf ons het telefoonnummer van een fabriek in Tsjechië. Met een vrachtwagen uit Praag is het ding in losse onderdelen naar hier gekomen. Qua kleur zit er ook zo’n mooi evenwicht in. Ooggetuigen hebben we het genoemd. Er hangt ook een aantal werken in van mijzelf.”

ACH DIE MODE

“Ik volg de mode nog wel hoor. Niet heel intensief, want ik schilder nu. Voor modeshows word ik nog wel uitgenodigd, dat vind ik hartstikke leuk. Ik kén natuurlijk ook nog veel mensen uit de mode, maar ik ga niet in commissies zitten ofzo. Ik ben wel gevraagd door het Nederlandse kledingmerk LaDress om een capsule-collectie te ontwerpen. Zij maakten een selectie uit de catalogus bij de tentoonstelling Couture Locale die Hans en ik in 2017 in het Amsterdam Museum hadden. Acht van die ontwerpen worden in LaDress stoffen gemaakt, bestemd voor de werkende vrouw. Leuk hè. Dat project begeleid ik nu. Binnenkort ga ik kijken hoe het geworden is. Ik voel me gevleid.”

HANS

“Het is moeilijk zonder hem. We deden alles samen. Zeventien was hij toen ik hem leerde kennen, dat kun je je nu toch niet meer voorstellen? Ik was vijfeneenhalf jaar ouder en had in Parijs gewoond, allerlei dingen gedaan, kattenkwaad uitgehaald. Hans kwam helemaal niet uit het modevak, hij was fotograaf toen ik hem leerde kennen. Hij heeft zich toegelegd op de stoffen en onze etalages. Daarmee is hij heel beroemd geworden – NRC noemde hem een verleidingskunstenaar. Uit het hele land kwamen mensen speciaal naar onze winkel aan het Amsterdamse Rokin om naar de etalage te kijken. Die etalages kregen een mythische reputatie, er zat altijd een verhaal in. Zoals die ene met omgeslagen paraplu’s, alsof er een wervelwind door de winkel ging. Het eerste jaar na zijn overlijden was erg moeilijk voor me. Gelukkig heb ik ontzettend veel mooie herinneringen aan de dingen die we samen hebben meegemaakt.”

KUNSTGESCHIEDENIS

“Op mijn 56ste ben ik afgestudeerd als kunsthistorica. Kijk, dit is mijn afstudeerscriptie: ‘Koketteren met de dood’, de Britse kunstenaar en ondernemer Damien Hirst was mijn onderwerp. Op een zondagochtend gingen Hans en ik naar een expositie van hem in Musée de l’Orangerie in Parijs. We liepen door zijn kunstwerk Mother and Child (Divided), dat bestaat uit een doormidden gezaagde koe en kalf. Hans viel bijna flauw. Nou, als een kunstenaar zo’n uitwerking heeft, is hij wel een goed scriptieonderwerp, dacht ik.” 

INSPIRATIE

“Reizen heeft altijd een grote, inspirerende rol in mijn level gehad. Vroeger verzamelden we op reis stoffen die we in onze Puck & Hans-ontwerpen gebruikten. Ik kom net terug uit Rio de Janeiro, Brazilië. Daar is echt van alles te zien, zoals de gebouwen van architect Niemeyer. Wist je dat hij 101 was toen hij nog dat ufo-achtige ontwerp maakte? In Brazilië zag ik ook een tentoonstelling over de práchtigste carnavalskostuums. Ik wist niet dat die zo schitterend met de hand werden gemaakt. De makers doen er een jaar over, ik keek mijn ogen uit. Net als bij dat beeld van Christus de Verlosser. Een kleine uitdaging om die berg op te komen, maar blij dat ik het gezien heb.”

’T ZIT IN DE FAMILIE

“Carmen heeft bij ons in de zaak gewerkt. Ze is afgestudeerd modeontwerper, maar uiteindelijk werd ze modefotograaf. Haar loopbaan ging in Australië goed van start; ze maakte er een prachtige foto van een jonge Nicole Kidman. Die foto hangt, in een door mij geborduurde versie, in Ooggetuigen.”

PRIJS JE RIJK

“In de jaren tachtig wonnen Hans en ik de Linnenprijs. De uitreiking was in Monaco, door Karl Lagerfeld. Vijf dagen mochten we in Hotel de Paris logeren. Carmen mocht er ook bij zijn. Onze modellen liepen mee tijdens een internationale modeshow in een waanzinnige zaal waarbij het dak opengeschoven werd en je de sterrenhemel kon zien. Geweldig.”